Prestige Publications:
[in Polish only:]
U progu trzeciego tysiąclecia stajemy się społeczeństwem informacyjnym. W Polsce
w większości domów stoją już komputery, a proces informatyzacji objął swym zasięgiem
wszystkie dziedziny naszego życia. Rozwijający się dynamicznie Internet w zawrotnym
tempie zmienia nasz świat w globalną wioskę, w której odległości transkontynentalne
nie stanowią przeszkody dla bezpośrednich kontaktów. Internet to przede wszystkim
miliony użytkowników połączonych na stale łączami sieciowymi, a ich komputery
umożliwiają wzajemne porozumiewanie się.
Podłączając się do Sieci, bezpośrednio można zapoznać się praktycznie ze wszystkimi
interesującymi problemami, a ponadto dzięki informatyzacji całego globu ziemskiego
można swobodnie zacieśniać swoje więzi z macierzą, utrzymywać tym samym bezpośrednie
kontakty polskojęzyczne bez względu na odległość.
Fenomen Internetu z przyjaznym środowiskiem WWW (World Wide Web) polega na nieograniczonej
formie obiegu informacji sieciowej – informacji przydatnej dla każdego internauty.
Dlatego jest idealnym miejscem dla ludzi szukających szybkich i aktualnych informacji
na wysokim poziomie. Wiadomość opublikowana na stronach WWW może być odczytana
w każdym miejscu na Ziemi równocześnie (i równolegle). Przy tym w globalnej
sieci nie istnieją żadne bariery. Dzięki temu, że nie ma żadnej organizacji
nadzorującej Internet, unika się cenzury i manipulacji tekstem autorskim. Na
uwagę zasługuje fakt, że Internet jest przede wszystkim uniwersalnym środkiem
komunikacji, za jego pomocą można przekazywać: obraz, dźwięk, głos, tekst, animację
(nagrania wideo). Internauta decyduje o tym, co go interesuje i dokonuje wyboru
informacji (rzetelnej czy bałamutnej) a więc mamy do czynienia z interaktywnością.
Ponadto Internet cechuje się powszechną dostępnością (wystarczy mieć zwyczajny
komputer wyposażony w modem i telefon).
Dzięki najnowszej technologii Internetu można rozmawiać z całym światem jeszcze
wygodniej i taniej niż przez telefon. Na termin spotkania należy się tylko umówić,
np. za pomocą poczty e-mail. Telefon Internetowy umożliwia kontakt z innymi
użytkownikami Sieci. Za jego pośrednictwem wysłać można wszystko, co da się
wprowadzić do komputera, np. przez mikrofon własny głos (w przypadku połączenia
przez Internet dwu komputerów wyposażonych w głośniki i mikrofony) można wówczas
rozmawiać jak przez telefon (a za połączenie z drugim końcem świata zapłaci
się tyle samo co za połączenie lokalne – z drugim końcem miasta).
Program Net Meeting z kolei zainstalowany w komputerze umożliwia spotkania w
Internecie „na żywo”; może to być pogawędka prowadzona za pomocą tekstu pisanego
na klawiaturze, a może to być wideokonferencja, jak też jako rozmowa telefoniczna
(za cenę lokalnego połączenia, nawet z drugim końcem świata). Omawiany program
udostępnia funkcję współtworzenia dokumentu przez grupę osób połączonych Siecią.
Dodać należy, że takie konferencje internetowe odbywają coraz to młodsi internauci.
W omawianym internetowym dobrodziejstwie upatrujemy korzyści dla polskiej myśli
logopedycznej, która rozwija się w obrębie nauki pedagogicznej, podobnie jak
w całej Europie, dlatego też logopedia jest definiowana jako nauka pedagogiczna.
Wszystko bowiem co jest związane z edukacją, specjalną edukacją czy reedukacją
wchodzi w zakres nauki pedagogicznej – podstawowej i centralnej nauki o wychowaniu
[26:15].
Internet to kolejny przełom w rozwoju polskiej logopedii. O ile w latach osiemdziesiątych
na drodze do społeczeństwa informacyjnego w komputeryzacji upatrywaliśmy szansę
dla polskiej logopedii i marzyło się nam, aby w każdym gabinecie logopedycznym
pojawił się komputer [24:22; 25:183], to obecnie na progu trzeciego milenium
w Internecie upatrujemy wielkiego sprzymierzeńca w dziele niesienia oświaty
logopedycznej oraz rzetelnego służenia potrzebującym opieki logopedycznej (w
tym i rodakom rozsianym po całym świecie).
Internetyzacja może więc dotyczyć zarówno edukacji/autoedukacji jak i korekcji/autokorekcji
logopedycznej. Wizja przyszłej edukacji europejskiej – to przede wszystkim międzynarodowa
kooperacja. Sieć stwarza warunki do urealnienia międzynarodowej współpracy w
zakresie nauk o komunikacji mownej. Współpracę w tym zakresie już inicjuje Unia
Europejska w ramach programu ERASMUS. Podobnie program unijny „Sokrates” ma
sprzyjać (od 1996) rozwojowi edukacji europejskiej.
Kolejnym dobrodziejstwem ze strony Internetu jest stwarzanie warunków do edukacji
na odległość. Dynamiczny rozwój telekomunikacji polskiej umożliwia podłączanie
nowych szkół do Internetu, przyczynia się tym samym do spopularyzowania technik
nauczania na odległość. To bardzo przyjazna forma dla użytkowników korzystających
z zasobów Sieci Internetu, bo już przy użyciu nawet bardzo słabego komputera
osobistego mogą poruszać się po bezkresnych jego obszarach.
Zgromadzone na stronach WWW informacje tekstowe, graficzne, dźwiękowe, animacje,
filmy stanowią bardzo atrakcyjne źródło informacji i spełniają oczekiwaną przez
pedagogów funkcję kształcącą. Dostępną formą edukacji na odległość są tekstowe
konferencje komputerowe. Umożliwiają one wymianę informacji pomiędzy wieloma
osobami jednocześnie. W centrum takiej konferencji powinien się znajdować nauczyciel,
który prowadzi i stymuluje dyskusję [12:93] (np. logopeda z II lub III stopniem
specjalizacji). Podobną formą edukacji będą grupy dyskusyjne oparte na systemie
umożliwiającym przesyłanie pomiędzy sobą informacji na dowolny temat. Taka grupowa
elektroniczna rozmowa może łączyć internautów z obszaru całego świata [12:91].
W zasobach Internetu już funkcjonuje informacja dziedzinowa dotycząca głównie
edukacji logopedycznej w postaci wykładów, artykułów, podręczników, poradników,
instruktaży programowych, które dotyczą głównie oświaty logopedycznej, profilaktyki
oraz postępowania korekcyjnego. Zaistniały w związku z tym warunki do unowocześniania
dydaktyki logopedycznej – głównie do sprzęgania zajęć stacjonarnych z tymi na
odległość, do powoływania do życia uniwersytetów wirtualnych czynnych przez
24 godziny na dobę, co w przypadku studiów podyplomowych – zaocznych ma szczególne
znaczenie. W dydaktyce szkół wyższych coraz większego znaczenia nabierają elementy
metodologii edukacji na odległość. Wśród technik pedagogicznych preferuje się
w związku z tym: a) seminaria on-line (studenci przygotowują wcześniej materiały
i prezentują je w trakcie seminarium), b) dyskusje w małych grupach, c) zespoły
partnerskie (pary), d) symulacje i inne [12:79,80].
Nauczanie za pomocą poczty elektronicznej może się odbywać według następującego
scenariusza: a) nauczyciel przygotowuje tekst zadania do rozwiązania w dowolnym
edytorze tekstu; b) wprowadza ten tekst do edytora poczty elektronicznej; c)
wpisuje adres (adresy) e-mailowe studentów (słuchaczy) w programie obsługującym
pocztę elektroniczną i wysyła tekst; d) student/słuchacz otrzymuje pocztę elektroniczną;
e) student opracowuje odpowiedź w dowolnym edytorze tekstowym; f) następnie
wprowadza odpowiedź do edytora poczty elektronicznej i po wpisaniu adresu nauczyciela
akademickiego wysyła ją; g) nauczyciel po otrzymaniu odpowiedzi z rozwiązaniem
zadania sprawdza ją a o rezultacie powiadamia studenta e-mailem [12:90].
Uczeń/student może wpisać się do list dyskusyjnych lub grup dyskusyjnych. Listy
dyskusyjne umożliwiają prowadzenie dyskusji na wybrany temat oraz konsultowanie
się pomiędzy nauczycielem i studentami, jak też tylko pomiędzy uczniami/studentami.
Listy dyskusyjne pełnią ważną rolę edukacyjną stwarzając możliwość zadawania
pytań i wyjaśniania problemów [12:91].
W kształceniu adeptów/adeptek logopedii wymienione elementy znajdują już zastosowanie.
Do zajęć stacjonarnych coraz częściej włącza się materiały pozyskiwane z Internetu.
Zajrzyjmy zatem do Internetu, aby się zorientować, co nowego dzieje się w dziele
europejskiej edukacji logopedycznej? Dla przykładu:
– informacja zatytułowana Communication Science within Education for Logopedics/Speech
and Language Therapy in Europe: The State of The Art jest prezentacją grupy
zajmującej się terapią logopedyczną w ramach sieci tematycznej SOCRATES/ERASMUS.
Funkcjonowanie sieci patronuje IALP (International Association of Logopedics
and Phoniatrics) – organizacja o zasięgu światowym i CPLOL (Comité Permanent
de Liaision des Orthophonistes-Logopedes) – organizacji o zasięgu europejskim
[1];
– The Thematic Network in Speech Communication Sciences. Speech and Language
Therapy/Logopedics przedstawia tematykę sieci w zakresie nauk o komunikacji
mownej. Sieć powołana do życia w roku 1996 dzięki wsparciu Wspólnoty Europejskiej
łączy 80 zaprzyjaźnionych instytucji. W ramach sieci funkcjonuje grupa SLT (Speech
and Language Therapy) składająca się z 13 członków z różnych krajów [8];
– Educational programmes in Europe in logopedics/speech and language pathology
and therapy/orthophonie – programy edukacyjne w zakresie logopedii w Europie
(patologia mowy i języka i terapia/orthophonia) [27].
Informacje na każdy temat (w tym i te dotyczące edukacji, reedukacji, autoedukacji
itp.) na stronie pierwszej zwykle zawierają spis treści oferowanych innym użytkownikom
sieci. Strona tytułowa (home page) jest traktowana jako wirtualna pocztówka
lub narzędzie promocji. Dla przykładu:
– informacja pt. Polskie Towarzystwo Logopedyczne zawiera podstawowe dane o
towarzystwie [6];
– w informacji Zakład Logopedii czytamy o Zakładzie Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego
[18];
– z informacji pt. Podyplomowe Studium Logopedyczne dowiadujemy się o Podyplomowym
Studium Logopedycznym Uniwersytetu Gdańskiego [16];
– w informacji nt. Program Zajęć Podyplomowego Studium Logopedycznego UG przedstawiono
program studiów [17];
Internauta może zainteresować się tekstami teoretycznymi i praktycznymi. Kilka
przykładów:
– A Brief Overview of Language and Approaches to is Assessment: One Professional’s
Perspective – przegląd poglądów na język i podejść do jego oceny: język w opozycji
do mowy, język receptywny w opozycji do języka ekspresywnego, ilościowa i jakościowa
ocena zniekształceń języka [21];
– Polak potrafi... seplenić – Na kłopoty wymowy najlepszy logopeda – informacja
praktyczno-metodyczna w trosce o kulturę żywego słowa [22];
– „Głoski polskie” – narzędzia wspomagające naukę wymowy zawiera omówienie programu
„Głoski polskie”, promocję wideokasety i podręcznik [10];
– Afazja – tekst wykładu z afazji [14];
– Komunikacyjny model nauczania. Rozwijanie języka dziecka w klasach IV-VIII
szkoły podstawowej – umiejętności i wiedza – z nauk o języku (lingwistyka pedagogiczna)
[19].
Niektóre z informacji mają charakter metodyczno-instruktażowy. Oto przykłady:
– Stuttering – 12 pytań i odpowiedzi na temat jąkania się [9];
– Speech Therapy – A Primer – to podręcznik (w języku angielskim) obejmujący
podstawowe zasady terapii logopedycznej [11];
– Logopeda uczy mówić i zapobiega stresom – dotyczy profilaktyki logopedycznej
w przedszkolu [13];
– Things to do at Home to Encourage Speech – wskazówki metodyczne dotyczące
postępowania w domu w przypadku apraksji (6 artykułów dotyczących apraksji)
[15];
– My 2 year old has recently begun to stutter – odpowiedzi specjalisty rodzicom
dzieci jąkających się [23];
– If You Think Your Child is Stuttering (Ages Two Through Five) – pouczenie:
co robić w przypadku jąkania się dziecka w wieku 2-5 lat [4];
– Information for the Partners and Spouses of People Who Stammer – informacje
dla partnerów i małżonków osób, które się jąkają [5];
– Who is likely to Stutter? – rozważania na temat, kto jest zagrożony jąkaniem;
zwięzła informacja o osobach jąkających się w Ameryce [20].
Informacja internetowa może dotyczyć promocji publikacji logopedycznych, na
przykład:
– Bogumiła Toczyska, „Łamańce z dedykacją, czyli makaka ma kama” [2];
– Bogumiła Toczyska, „Sarabanda w chaszczach” [3];
– Publikacje logopedyczne dla nauczycieli przedszkoli, klas 1-3 szkoły podstawowej
oraz szkół specjalnych [7];
Rozsiani po całym świecie rodacy praktycznie pozbawieni byli dotychczas opieki
logopedycznej. Obecnie w sukurs idzie im transkontynentalna sieć komputerowa,
która łączy ludzi na całym świecie. Dostęp do Sieci dla zagubionych w świecie
rodaków nie powinien stanowić problemu. Dla nich, użytkowników Internetu otwarły
się w ten sposób możliwości bezpośrednich kontaktów z macierzą.
W powstałych warunkach ulega modyfikacji dotychczasowy model opieki logopedycznej.
Na pewno będzie on ulegał częstej modyfikacji. Dotychczasowa opieka logopedyczna
oparta często na stosowaniu metody wyczekiwania (aż wada sama ustąpi), na wyczekiwaniu
na terminy wizyt u logopedy, na pokonywaniu trudności lokomocyjnych itd., itp.
dzięki Internetowi będzie się unowocześniać w tempie błyskawicznym.
Refleksja wizyjna na III tysiąclecie. Jeżeli w IV wieku p.n.e. Demostenes (mówca
ateński) mógł samodzielnie doskonalić swoją wymowę i, jak głosi legenda, pokonał
wadę wymowy, to co stoi na przeszkodzie współczesnemu internaucie, aby po podaniu
do Internetu objawów swojego zaburzenia otrzymać na ekranie własnego monitora
internetową diagnozę, prognozę i zalecenia do autokorekcji? Dla przykładu: w
przypadku nie wymawiania głoski „r” można zachęcić internautę do samodzielnych
prób nauczenia się poprawnego wymawiania tej głoski. Bardzo łatwo jest bowiem
nauczyć dziecko już w drugim r. ż. wymawiania r-dwuwargowego (przez naśladowanie
parskania konia, lepiej – warkotu motoru), a następnie r-przedniojęzykowego
(przez wsunięcie języka między drgające wargi i wprawianie go w drgania za pomocą
tak wibrujących warg). Stopniowo przechodzi się z wibracji języka międzywargowej
na dziąsłową.
W przypadku wystąpienia trudności scenariusz takiej autokorekcji będzie modyfikowany
na rzecz indywidualizowanego trybu postępowania.
Do internauty już na wstępie można skierować przestrogę przed poradami niekompetentnymi
– bałamutnymi w rodzaju: „nic nie robić, wada sama ustąpi” (metoda wyczekiwania),
lub „im bardziej chcesz się wady pozbyć, tym bardziej ona się nasila” (czyli:
żyj z wadą). Dlaczego bałamutnymi? Gdyż najczęściej wada nie tylko nie ustępuje,
ale się rozwija i utrwala, a ponadto powoduje zmiany w sferze psychicznej (kompleksy,
fobie).
Logopedyczny serwis internetowy – powinien obejmować informacje
wyłącznie praktyczne przekazywane internautom z myślą o ich bezpośrednim zastosowaniu
od zaraz, które mogą być przydatne dla każdego internauty. Internet bowiem opiera
się na idei masowego użytkowania go.